Het is inmiddels 2017 en we zijn alweer op driekwart van onze wereldreis! We reizen heel wat kilometers, maar hebben gelukkig ook genoeg rust en tijd tussendoor. De natuur wordt (nu we steeds meer zuidelijker komen) ruiger en de wegen steeds rustiger. Er zijn overigens nauwelijks snelwegen in Nieuw-Zeeland, alleen rond Christchurch en Auckland een klein stukje op onze route. De wegen zijn keurig aangelegd en goed onderhouden.
Wij vinden Nieuw-Zeeland erg mooi en rustig, met een prachtige en afwisselende natuur, maar het valt ons op dat ze met sommige dingen hun eigen ouderwetse(?) koers varen. Overal waar we overnachten kunnen we bijvoorbeeld nog DVD's kijken en ze worden in winkels verhuurd. Op de radio horen we overwegend muziek uit de vorige eeuw en in de supermarkt worden de boodschappen nog in vele (gratis) plastic tasjes ingepakt door de caissière.
We zijn ons hier vaak bewust van het gevaar voor aardbevingen. In mijn vorige blog schreef ik al dat we niet naar Kaikoura konden, omdat deze stad slecht toegankelijk is door grote schade aan o.a. de wegen, door de hevige aardbeving van 14 november jl. We schrikken ook van de schade van de aardbeving die nog steeds te zien is na 5 jaar in Christchurch. Op veel plekken zoals in liften en in onze huisjes hangt op de muur wat je moet als er een aardbeving is. Een aantal keer ging er een luchtalarm af (gelukkig loos alarm) en dan is dat toch even een moment van extra bewustwording.
Tot onze verbazing zagen we hier ook advertenties voor (levensechte) speelgoed-geweren; leuk als kerstkado voor de kids....
Ik dacht meteen: 'dat mag in Nederland nooit worden verkocht'. Maar als je erover nadenkt: er is hier eigenlijk geen dreiging van terrorisme.
We volgen al 8 weken nauwelijks het nieuws, maar ik koop af en toe wel een regionale krant. Daar las ik over een aanslag in Istanbul op Nieuwjaarsdag in een klein artikeltje. Dat soort zaken zijn hier wel echt 'de ver van m'n bed show'. Of zoals in mijn cultuur-boekje staat: New Zealand is not quite "in the world". Ze zijn eraan gewend dat ze ver weg van alles en iedereen zijn. De kranten staan hier bol van de rugbywedstrijden en de paardenraces!
Volgende week alweer mijn laatste blog over Nieuw Zeeland. Mochten jullie nog prangende vragen hebben of dingen willen weten, dan horen we het graag via Facebook of via het 'Opmerkingen' -veld hieronder!
Onderstaand weer een selectie van de vele mooie foto's die Remco maakt (en een paar met mijn Iphone.)
Voor de kenners: een aantal foto's zijn in HDR geschoten.
Onderweg in de regio Canterbury (aan de Oostkant van het Zuidereiland)
Onze route deze week
Onderweg van Hanmer Sping naar Akaroa maken we een lunchstop in Christchurch.
Het is er rustig op straat en we zien maar weinig toeristen.
We schrikken van de schade die nog te zien is van de enorme aardbeving van 2011.
De Christchurch Cathedral heeft zo zwaar geleden onder de aardbeving, dat deze niet meer hersteld kan worden.
Het stadje Akaroa bij zonsondergang
Akaroa is in 1840 gesticht door Franse kolonisten.
De franse sfeer is nog duidelijk te merken en te zien, zoals bij deze schattige huisjes.
Op de 'Farmers market' kopen we overheerlijk vers en lokaal geplukt fruit en zelfgemaakte jam.
Akaroa War Memorial
's Middags maken we een boottocht door de haven en langs de landtong 'Banks Peninsula'.
Onderweg zien we weer vele dolfijnen: deze keer zijn het de kleine 'Hector dolphins'.
Piano spelen met een heel bijzonder uitzicht! 🎶
Op Oudjaarsdag rijden we verder naar Lake Tekapo. We komen aan met regen, maar de volgende dag is het stralend weer.
Het water van het meer heeft deze blauwe kleur door het 'rotsmeel' dat van de gletsjers afkomstig is.
Nieuw Zeeland is een speeltuinen paradijs!
In de kleinste dorpjes zijn de leukste speeltuinen op mooie plekken.
Ik schat dat Rafael tijdens deze reis straks wel in minimaal 100 speeltuinen is geweest!
De voetgangersbrug
's Middags met Rafael naar de 'Balmoral Farm', waar we alpaca's en andere boerderijdieren voeren.
Lake Tekapo is een prachtige plek om Oud- en Nieuw te vieren, maar rond middernacht was het heel rustig in het dorp.
In de verte zagen we 3 vuurpijlen vanaf het balkon en dat was het dan...🎇🎆
In de verte zagen we 3 vuurpijlen vanaf het balkon en dat was het dan...🎇🎆
Church of the Good Shepard
Lupine bloemen
Na 2 dagen in Lake Tekapo rijden we verder naar Nationaal Park Aoraki/Mount Cook (de cookie berg volgens Rafael 😋) .
Mount Cook is de hoogste berg (3.724 meter) van Nieuw-Zeeland.
De Tasman Glacier
Het is erg mistig en bewolkt weer. De eerste dagen hebben we de top van Mount Cook dus niet gezien.
Tasman Lake en glacier.
Het National Park bevat meer dan 140 bergtoppen hoger dan 2000 meter en 72 gletsjers.
De 'wiebelbrug' over de Hooker River
Een selfie tijdens het avondeten.
Er wonen maar 11 kinderen in het dorpje, maar (uiteraard) is er wel een mooie speeltuin! 😀
Dit gebied (samen met Lake Tekapo) is een van de beste plekken
om naar de sterren te kijken, omdat hier heel weinig lucht- en lichtvervuiling is.
Gelukkig hebben we op de laatste dag meer geluk met het weer en zien we eindelijk de besneeuwde bergtoppen!
Volgende week de laatste blog over Nieuw-Zeeland en reizen we verder voor een korte stop in Sydney.
Na 2 dagen in Lake Tekapo rijden we verder naar Nationaal Park Aoraki/Mount Cook (de cookie berg volgens Rafael 😋) .
Mount Cook is de hoogste berg (3.724 meter) van Nieuw-Zeeland.
De Tasman Glacier
Het is erg mistig en bewolkt weer. De eerste dagen hebben we de top van Mount Cook dus niet gezien.
Tasman Lake en glacier.
Het National Park bevat meer dan 140 bergtoppen hoger dan 2000 meter en 72 gletsjers.
De 'wiebelbrug' over de Hooker River
Een selfie tijdens het avondeten.
Er wonen maar 11 kinderen in het dorpje, maar (uiteraard) is er wel een mooie speeltuin! 😀
om naar de sterren te kijken, omdat hier heel weinig lucht- en lichtvervuiling is.
Gelukkig hebben we op de laatste dag meer geluk met het weer en zien we eindelijk de besneeuwde bergtoppen!
Volgende week de laatste blog over Nieuw-Zeeland en reizen we verder voor een korte stop in Sydney.
