Zondag hebben we de hele dag nog in Los Angeles doorgebracht en wel op het mooie brede strand van Manhattan Beach. We zien ook, na 2 jaar, onze vriend Jack weer, samen met zijn stiefdochter Rachel. Hij heeft ons uitgenodigd voor een lunch in "The Strandhouse". Zicht op zee, onbewolkt en 30 gr. Wow, wat zijn wij bevoorrecht!
We vliegen ' s avonds laat naar Fiji, weer een vlucht van ca. 11 uur. Het tijdsverschil en de jetlag eisen nu wel hun tol. Maar goed, eenmaal op Fiji zijn we al letterlijk de halve wereld rond geweest! Gelukkig hebben we hier voor bijna 2 weken een huisje gehuurd en is de agenda nog helemaal leeg.
Het tijdsverschil is enorm.... tromgeroffel... het is 21 uur later op Fiji dan in LA!! We vliegen nl. door de datumgrens en maandag 14 november slaan we gewoon even over, echt bizar ( later tijdens onze reis krijgen we wel weer een extra dag erbij gelukkig).
Het lijkt allemaal heel romantisch en geweldig zo'n wereldreis (en dat is het ook), maar niet de hele tijd natuurlijk. Tijdens de vlucht naar Fiji voel ik me behoorlijk brak: keelpijn, verkouden, schor, misselijk, moe, moe en moe. Maar verder kiplekker hoor 🙃 We hebben wel mazzel want we hebben 6 stoelen voor ons drieën. Dus lekker languit liggen maar... helaas kwam daar niet veel van terecht gezien Rafael persé bij mij op schoot wil slapen in een onmogelijke positie én z'n grote koptelefoon mag ab-so-luut niet af, dus die duwt lekker in m'n gezicht. Ach ja, een beetje afzien hoort erbij en het is het dubbel en dwars waard!
Manhattan Beach
Rennen aan het strand
Lunch met Jack en Rachel
In het vliegtuig naar Fiji
Dit lijkt te mooi om waar te zijn, en dat klopt ook...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten